Kerkdiensten Ned. Herv. Gemeente Oudelande:

• Zondag 12 februari Aanvang 10.00 uur, Ds.K. van der Jagt
• Zondag 19 februari Aanvang 10.00 uur, Mevr. M. Meulensteen, koffie na aflopp van de dienst
• Zondag 26 februari Aanvang 10.00 uur, Ds. K. van der Jagt, extra collecte kerkrentmeesters
• Zondag 5 maart Aanvang 10.00 uur, Mevr. M. Meulensteen. In deze dienst nemen wij als gemeente  afscheid van Mathilde.Wij gaan er van uit dat u allemaal komt op deze zondag.

Jarigen:
Voor de maand februari: alle jarigen een fijne verjaardag toegewenst

Een nieuw jaar

Het nieuwe jaar is weer begonnen en ontvouwt zich voor ons. Wat gaat het brengen? Is het een open tijdpad waarin je je laat verrassen wat zich aandient? Is er eens structuur waaraan je je kan vasthouden met allemaal vaste ijkpunten? Hoe is dat voor u?

Laten we eens verder kijken: het kerkelijk jaar kan vaste momenten geven waaraan je een structuur kunt ontlenen. De vorig jaar gestarte kerstkring is afgelopen met de doop van Jezus door Johannes de Doper in de Jordaan op 9 januari. En dan dient de Paaskring zich aan - die start op aswoensdag op 22 februari en eindigt met Pinksteren. Op 22 februari begint de 40 dagentijd, een belangrijke periode in de kerk.

De ‘gewone’ tijd tussen de kerst- en paaskring is de tijd die vanuit de diepste midwinter duisternis steeds lichter wordt. Met iedere dag wordt het enkele minuten langer licht tot de langste dag op 21 juni. Tijd waarin het zonlicht de gewassen doet groeien en de boomgaarden weer vrucht zullen dragen.

En dan zijn er misschien ook markeringspunten in je leven die de blanco bladzijde van 2023 invullen. Wij - als dorp, maar ook in Zeeland - hebben een belangrijk markeringspunt op 1 februari: 70 jaar geleden heeft de Ramp zich voltrokken. Een allerdiepste donker punt dat nog in ieder voortleeft, een collectieve wond die dit jaar in de kranten, kerk en media veel aandacht kreeg. Je wordt er aan herinnert of je wil of niet, het leeft nog steeds 70 jaar later. Er is een tijd van voor en na de Ramp zoveel invloed heeft deze alles overweldigende vloed gehad op ons leven. Door dit herdenkingsjaar komen de verhalen los en worden soms pas pas na jaren gedeeld. Verhalen van eigen ervaringen of van familieleden die de ramp hebben meegemaakt en geliefden, huis en haard, vee en land hebben verloren. Verhalen over de wind, het water, de kou en diepe wanhoop. Verhalen die diepe sporen in de ziel hebben getrokken en die het geloof in een goede God op de proef stellen.

De tv documentaire Het water komt! heeft de verhalen laten zien van mensen die in de Ramp veel hebben meegemaakt en hun verhaal vertellen. Ook vertellen ze over hoe ze de Ramp al dan niet in hun geloof een plek hebben kunnen geven. Ik word daar enorm door geraakt en denk dan ook na over de vraag: hoe kan ik dit rijmen met mijn geloof? Hoe doet u dat? Worden wij door God gestraft voor onze zonden? Is er - ondanks alle verlies en pijn en rouw en boosheid - toch nog een genadige God, een God van liefde en licht?

Mijn oom in Stavenisse zag zijn vrouw en 6 kinderen verdrinken en kon niets doen. Hij overleefde de Ramp. En moest daarna zijn leven een hele nieuwe invulling geven. Hoe deed hij dat: in bitterheid en wrok over wat hem is overkomen? Of - ondanks dat - ook in zijn geloof in God? In de spaarzame verhalen daarover gaf hij te kennen dat hij nog steeds in die goede God kon geloven en zijn leven in zijn hand kon leggen. En natuurlijk was er zichtbaar de wanhoop en verdriet. Maar hij zag uiteindelijk het Licht waarmee hij verder kon leven en weer zin kon geven aan zijn gebroken leven. Hoe hij dat in zijn ziel, diep verbonden wetend met God heeft gedaan - daarover werd niet gesproken.

Over hoe die dialoog tussen God en mens kan gaan, worden in de Bijbel verhalen verteld. Bijvoorbeeld - in analogie met de Ramp - het verhaal van Noach over die enorme zondvloed die de aarde bedekte met water. Met die ene mens sloot God een verbond ( Gen. 6). En dan is er die dialoog tussen God en Noach. Noach die blijft vertrouwen op God ondanks de ramp die er om hem heen voltrekt. En God doet ook een belofte: hij zegt toe dat Hij de aarde nooit meer door een zondvloed zal vernietigen. “Ik geef jullie voor altijd een teken van mijn belofte. Ik zet mijn (regen-) boog in de wolken (Genesis 9).

Ik denk dat juist die dialoog tussen God en Noach, tussen God en de mensen die de Ramp hebben meegemaakt op het scherpst van de snede gevoerd is: “kan ik - ondanks mijn ellende - toch die regenboog blijven zien?” Mijn oom kon het - hij is voor mij een voorbeeld. Anderen konden het niet en ik begrijp dat ook. In het geloven dat de regenboog hoe dan ook weer komt, ligt naar mijn mening de essentie van geloof.

Gebed: Het water

Het water kwam diep in de nacht
een moordenaar met sterke kracht.
Waar moet ik heen, waar is het droog?
waar is Uw belofte van de regenboog?

God, maak dat ik mag blijven geloven
in deez’ duisternis op Uw regenbogen.
Balsem mijn ziel, geef mij kracht
open mijn hart en maak mij zacht.

Ik leg mijn ziel in Uwen hand
en blijf geloven in het beloofde land. 

Amen

Angelique van der Schraaf

Uit de kerkenraad van 10 januari 2023

Tijdens het eerste gedeelte van de vergadering geeft iedereen zijn mening over het vertrek van Mathilde. Zij is hier niet bij aanwezig. Iedereen spreekt zijn teleurstelling uit dat zij gaat vertrekken maar er is ook begrip voor haar beslissing. Gelukkig blijft Mathilde nog een aantal preekbeurten als gastvoorganger vervullen in Oudelande.

Hoe het verder moet, nu we een vacature hebben gaan we in de komende weken bespreken met Nieuwdorp en de federatie. In de vergadering van 14 februari zal hier meer over bekend zijn. Er zullen gesprekken gepland worden met ds. Arie vd Maas over de mogelijkheden. .

• Het afscheid van Mathilde wordt op 5 maart vastgesteld.
• Op 26 maart is haar bevestiging in s-Heer-Hendrikskinderen. De kerk in Oudelande is dan gesloten.
• Rineke heeft jarenlang de ledenadministratie bijgehouden. Zij heeft aangegeven hier mee te willen stoppen. Leuni Otte heeft aangegeven dit over te willen nemen. Dank aan Rineke voor al haar werk en dank aan Leuni dat zij dit over wil nemen.
• Werkgroep Gebruik kerkgebouw: “de Driesprong” heeft volop plannen. Er komt binnenkort weer een flyer waarin deze worden uitgewerkt.
• De verhuur van ons kerkgebouw voor begrafenissen of andere activiteiten wordt vastgesteld op 200 euro + verwarmingskosten. Begrafenissen voor eigen kerkleden zijn gratis.
• Het dak van de pastorie is weer waterdicht.
• Volgende vergadering dinsdag 14 februari.

Kerkbalans:
In de laatste week van januari is de kerkbalans bijdrage weer opgehaald. Mochten we u gemiste hebben, de brief met toezegging kunt u altijd in de brievenbus van de kerk stoppen.

We kunnen alle bijdragen goed gebruiken!

Memoriam Adri Korstanje 29 december 1940 - 24 januari 2023
Onverwachts werd iedereen opgeschrikt door het sterven van Adri. In december speelde Adri de nukkige Keizer tijdens de kerstmaaltijd. Vol overtuiging bracht hij de nukkige Keizer tot leven, zoals hij ook vol overtuiging leefde. Vol verhalen over reizen, kinderen, zijn vrouw Elke. Vol passie zette hij zich in voor het biljarten. Soms kon hij ook zo genieten van buiten. Maar soms ook zo somber zijn en zich afvragen wat het doel van leven nu toch was nu hij zonder zijn Elke verder moest.

Adri was een trouwe kerkganger. Als ik hem tegenkwam had hij nog wel eens een reactie op de preek. Hij vond het dan ook leuk om daarover verder te praten. Hij keek er naar uit om weer samen te zijn met zijn vrouw. Met het lied wat hem het meest dierbaar was hebben we ook afscheid genomen: Vrede van God, de vrede van God zij met jou. In geloof dat hij zo ontvangen is in Gods vrede hebben we afscheid genomen.

Vanaf deze plek wensen we William, Marcel, hun gezinnen, Catrien en al wie hem mist sterkte en Gods zegen en nabijheid toe.

Memoriam Adri Korstanje geschreven door zijn vriendin Cathrien.
17 jaar was ik toen Adri mij vroeg of ik wilde dansen. En ik was gelijk verliefd. Maar het was een onmogelijke liefde, katholiek en protestant konden niet samen en wij gingen onze eigen weg.
Meer dan 50 jaar later waren wij beide weer alleen. En wat begon met elkaar bijpraten over het leven werd een dierbare diepe vriendschap. Adri vertelde veel over zijn vrouw Elke, zijn jongens en kleinkinderen. En we waren samen toen Adri ziek werd, we waren samen in de periode toen mijn zonen overleden.
Voor Adri was zijn gelukkigste tijd de periode toen hij pas getrouwd was en de kinderen klein waren. Maar er waren ook moeilijke periode die Adri achteraf anders had willen doen. Het leven vond Adri vaak moeilijk net als het missen van zijn vrouw Elke. Een verdriet dat hij elke dag met zich meedroeg.
Maar er waren ook de mooie dingen, sport, voetbal, schaatsen, wielrennen en tegenwoordig het biljarten, samen een eind fietsen en gewoon samen zijn.
Met alles wat er was hebben we samen ook veel genoten. En ik ben blij dat ik zijn vriendin mocht zijn.

Catrien Bouden

Afscheid
Tja, in de week voor kerst heb ik heel wat mensen overrompeld met de mededeling van mijn vertrek naar ‘s Heer Hendrikskinderen. Voor iedereen was dit volkomen onverwachts.

In Oudelande heb ik in de afgelopen jaren hele verschillende dingen gedaan. Naast het pastoraat en voorgaan in de eredienst waren er ook de vele nieuwsbrieven die ik samen met Angelique geschreven heb, pogingen om het kringwerk een impuls te geven, de blik naar de toekomst open te houden en in gesprek te gaan en te blijven met de buurgemeenten. De laatste anderhalf jaar is daar het opstarten van Driesprong bij gekomen. En natuurlijk ook de maaltijd met het bijbels koken waar we met elkaar het brood gebroken en gedeeld hebben. Dat zijn allemaal dierbare herinneringen.

Het doet mij goed om te zien hoe u als gemeente elkaar vasthoudt, naar elkaar omziet en hoe de kerkenraad met elkaar het samen gemeente-zijn vorm wil geven.

Ik ben blij met de ruimte en steun voor mijn werk die ik vanuit de gemeente en de kerkenraad heb mogen ontvangen! Kortom: ik heb het goed gehad in Oudelande. Dank daarvoor!

Er is een paar keer geschoven met mijn afscheidsdienst, want ik wil toch heel graag ‘iedereen’ erbij. Zondag 5 maart neem ik afscheid. Zondag 26 maart is de bevestigingsdienst in mijn nieuwe gemeente ‘s Heer Hendrikskinderen. Ik zou het mooi vinden als u daarbij aanwezig bent. Daarom ben ik blij met het besluit van de kerkenraad dat zij zondag 26 maart aansluiten bij de eredienst in ‘s Heer Hendrikskinderen. De bevestigingsdienst begint daar om 10.00 uur met ds. Arie vd Maas als voorganger.

Veel van u hoop ik in februari nog even te spreken, maar vanaf deze plek, Hartelijk dank voor alles!

Mathilde Meulensteen

Afscheidsdienst Mathilde Meulensteen
Als kerkenraad zijn we druk bezig om de afscheidsdienst van 5 maart vorm te geven. We willen Mathilde, die de afgelopen 7 jaar een zo’n heel eigen plek in onze gemeente heeft ingenomen daarin heel hartelijk bedanken voor wat ze voor de gemeente gedaan heeft en voor wie ze is en al haar eigenheid. We gaan haar zeker missen!

Er is een reguliere eredienst die om 10 uur begint en daarna is er koffie en thee met wat lekkers. Er is dan voldoende tijd voor u om zelf ook persoonlijk afscheid van Mathilde te nemen.

Als u zelf een bijdrage wilt geven in de afscheidsdienst, schiet dan een van de kerkenraadsleden aan.

Pastoraat
Tijdens dit dit schrijven (eind januari) ligt er voor zover ik weet niemand in het ziekenhuis. Angelique van der Schraaf is weer thuis aan het herstellen van een fikse astma aanval. Anja Tramper hoopt met een revalidatietraject haar hartproblemen onder controle te krijgen. Jan Wieckardt wacht op een nieuwe plek met meer begeleiding nu zijn lopen zo moeizaam is geworden. Daarnaast is er ook het verdriet van hen die opnieuw bij een graf stonden, opnieuw een rouwkaart in de bus kreeg. Voor hen en voor iedereen die worstelt met zijn en haar gezondheid, vanaf deze plek: Sterkte!